روش های روغن کاری گیربکس چیست؟

دقیقاً مانند سایر تجهیزات چرخان ، گیربکس ها برای کاهش عملکرد اصطکاک و خنک کننده ، به روغن کاری متکی هستند. برای نوع روغن کاری استفاده شده و چرخه روغن کاری معمول ، سازنده چرخ دنده توصیه هایی را ارائه می دهد. با این حال ، در واقع ، نیازهای روغن کاری گیربکس به شرایط محیطی که گیربکس در معرض آن است ، آیا به درستی نگهداری می شود و بیش از حد بارگیری می شود ، بستگی دارد.

روغن کاری چربی:
برای کار با سرعت کم مناسب است ، اما خنک کننده کمتری نسبت به روغن دارد. و ، این برای کار مداوم یا برنامه های بار سنگین ، و یا حتی در سرعت های پایین توصیه نمی شود.
هنگام روغن کاری ، استفاده از مقدار مناسب روغن کاری بسیار مهم است و برای این امر بسیار مهم است. استفاده از چربی کم مانع تشکیل یک فیلم روان کننده می شود ، اما مقدار زیاد روان کننده به ویژه چربی باعث افزایش مقاومت در برابر چسبندگی و از بین رفتن قدرت می شود.

روغن کاری چلپ چلوپ روغن:
این معمولاً برای دنده های مارپیچ ، چرخ دنده های چرخشی و گیربکس های دنده ای مورب استفاده می شود. به این روش حمام روغنی نیز می گویند. زیرا از مخزن سوخت پر (یا تا حدی پر) روغن استفاده می کند. وقتی چرخ دنده ها می چرخند ، وارد حمام روغن می شوند. و روغن را به چرخ دنده ها و بلبرینگ های دیگر بپاشید. اما اگر دندانه های دنده کاملاً غوطه ور شوند ، شرایطی به نام "هم زدن" ایجاد می شود.
اساساً تحریک به زمانی گفته می شود که چرخ دنده ها یا یاتاقان ها برای "تزریق" روانکار باید سخت کار کنند. استعاره تصویر ، قدم زدن در امتداد لبه ساحل است. وقتی ارتفاع آب فقط در اطراف پای برهنه است راه رفتن نسبتاً آسان است. اما اگر ارتفاع آب از زانو بیشتر باشد ، برای راه رفتن تلاش بیشتری لازم است.
تأثیر روغن کاری اسپلش تا حد زیادی به سرعت چرخ دنده ها بستگی دارد. یک قانون کلی این است که برای اینکه روغن کاری چلپ چلو موثر باشد ، سرعت مماس باید حداقل 3 متر بر ثانیه باشد.

روغنکاری اجباری روغن:
برای کاربردهای پرسرعت ، روغن کاری اجباری روغن اولین انتخاب است. در میان آنها ، از جمله غبار روغن ، اسپری روغن ، قطرات روغن. در روش غبارگیری روغن ، روغن اتمی می شود به طوری که در تمام مناطق چرخ دنده نفوذ می کند. و سایر ساختارهای داخلی.
در مقابل ، روش پاشش روغن روشی است که مستقیماً روغن روانکاری را روی چرخ دنده ها یا سایر قطعات می گذارد. با این حال ، این روش همیشه بسیار موثر نیست. زیرا نیروی گریز از مرکز زیاد در جهت پاشش روغن تأثیر خواهد گذاشت.
روش چکیدن به صورت مستقیم پمپاژ یا "چکه کردن" روغن به سطح مورد نیاز است. یک پمپ روغن روانکاری را از مخزن روغن می گیرد و سپس روغن را از طریق سیستم لوله داخلی به چرخ دنده ها یا بلبرینگ منتقل می کند. این روش معمولاً روش پاشش (که به حمام روغنی نیز معروف است) است و ممکن است خیس شدن بعضی از قسمت ها توسط روغن از طریق روش پاشش مشکل باشد.
صرف نظر از روش روغن کاری استفاده شده ، انتخاب نوع مناسب روغن کاری برای عملکرد گیربکس بسیار مهم است. هنگام انتخاب پارامترهای مربوط به روان کننده ، ویسکوزیته مهمترین است.
ویسکوزیته روان کننده برای استفاده بسیار زیاد است (یعنی روان کننده بسیار "چسبناک" است) و به طور م flowثر جریان نخواهد یافت. زیرا دنده های دنده ای از سطح مشبک محافظت می کنند و باعث خنک شدن می شوند. اما تهیه روغن با ویسکوزیته خیلی کم نمی تواند ضخامت موثری از فیلم برای جلوگیری از برخورد فلزات بین سطوح تماس ایجاد کند.

محصولات پیشنهادی:

جعبه دنده سیکلوئیدی سری REA دقیق 33